Yaay, ik wil in een kudde!!!

Whirlwind stapte in de taiga. Dit was het gebied van the Fire Flame, en ze had gehoord dat Painted Black de kudde had overgenomen, dus wilde ze ook in de kudde. Ze ging over in draf, maar ze rook nog geen kudde geur. Ze hielt hald en hinnikte hard. Even. Oelde ze zich zenuwwachtig, maar het zou toch wel mogen? Of Painted zou een reden moeten hebben dat het niet mocht. Maar dat zou ze dan ook wel horen. Zou hij tweifelen bij haar littekens? Hij had ze nog niet gezien....

[Sorry flut. Painted of Amani]

Nu was het haar taak, haar taak om voor FF te zorgen tot haar schat weer terug was. Zaken doen of wat dan ook, nu was ze dus alleen. Alleen op de wereld leek het wel. Gelukkig had ze kleine Padeau nog die haar lust en leven was. Ghehe haar leven was een luxe die veel paarden wouden. Ze bedoelde maar, ze had een pracht van een partner, een droella van een veulen, zoveel geluk op de wereld en ze had samen met Painted Black een kudde Fire Flame. Ghehe, natuurlijk was ie van PB maar Amani mocht gewoon veel dingen doen, okay geen racisme of wat dan ook maar gewoon dingen. Vooral nu ze op de kudde mocht passen omdat ie weg was. Wat haar diep treurde natuurlijk. Met huppelpasjes drentelde ze de Taiga binnen. Neutraal gebied, FF gebied. Háár gebied, en dan bedoelde ze dus kudde gebied ghehe. Het was een makkie om al die bomen te ontwijken voor een blind paarsdke als zij. Ach, het stelde nu niet veel meer voor voor haar. Blind was blind. Zo zou ze altijd blijven, of je nou medicijnman was of niet. Het maakte haar trouwens ook niets uit ook, af en toe wilde je de pijn van de wereld niet zien. Nee Amani was er wel tevreden over en dat was dat. Helaas voor haar struikelde ze over watever maar ze struikelde dus. ”Pff, de natuur is de laatste tijd tegen me.” Mompelde ze terwijl ze opstond. Nog geen halve seconde later weerklonk er een luide hinnik. Opgewekt hief ze haar hoofd en luisterde. Het was voor FF. Dus voor haar. Ghehe tijd om haar eerste lid binnen te halen vond je ook niet? Helemaal buiten zinnen omdat ze een lid mocht accepteren of afwijzen huppelde ze verder. Eenmaal wat dichter bij het paard werd haar krankzinnige houding serieuzer voor haar doen. Ach wat konden paarden snel oordelen de laatste tijd. Probeerde je lol te maken met een of andere peer konden ze de lol er niet echt van in zien en hielden hun mond om vervolgens te denken dat ze gestoord was. Oke, sinds kort was ze dat officieel ook maar om dat te denken zonder lol te maken? Dude dan ging er wat verkeerd in dat koppie van je. Maar oke, zij, de gestoorde vogel deed nu dus serieus. De geur van het paard drong haar neusgaten binnen en ze schatte dat het nog wel even kon duren tot ze bij het paard was. Je kon er niet altijd snel bij zijn, je was een paard. Amani bromde even wat onverstaanbaars en ging in de volgende versnelling, een langzame galop die steeds sneller ging. Na nog een kleine tijd rook ze de geur heel sterk en maar hé, ze had betere zintuigen nu ze blind was. Het paard was nu dichtbij en ze stopte met galopperen. Eenmaal bij het paard knikte ze rustig. Amani trok haar wenkbrauw lichtjes op en zocht een beetje oogcontact, dat was altijd beter dan niet. ”Je riep?” Sprak ze rustig. ”Je hebt voor Painted geroepen maar ik ben zijn partner, Amani.” Legde ze rustig en kalm uit.

Rustig huppelde ze stil, maar vrolijk achter haar lieve moeder aan. Ze had een heerlijke luxe leventje. Echt ge-wel-dig! Het veulentje straalde helemaal. Kom op nou, ze had een schat van een moeder. Een stoere lieve vader, en was ook nog een princess van Fire Flame. Oftewel het veulen van de alfa’s! Vandaag zou het kleintje meegaan met haar moeder, om te leren hoe je een kudde moest leiden en dat soort troela’s. Trots huppelde ze nog steeds achter haar moeder aan. Ze zwiepte met haar kleine staartje om een daas te verwijderen. Dat waren echt joekels van een vliegen, en ze waren ook nog pijnlijk! Vrolijk stapte het veulen weer rustig door achter haar moeder aan.


. ”Pff, de natuur is de laatste tijd tegen me.” Het kleintje keek haar moeder aan. Blijkbaar had die al helemaal niet meer in de gaten dat het kleintje achter haar liep. Maar goed. Eigenlijk was dat ook de bedoeling dat, dat zo was. Het hoorde bij het plannetje dat ze had. Had ze dan een plannetje? Nope. En mensen jullie zouden het niet geloven, maar Padeau sprak als vele andere paarden wel eens met goden. Haar god was Maureen. Die van Amani haar moeder was. Mérlene. EN die van haar vader was Verena. Is dat niet grappig? Nee? Nou dat vond Padeau wel! Pfuh! En het blijkt dus dat alle paarden een bepaalde god hebben. En het blijkt ook dat meer paarden dezelfde god hebben als Padeau! Was dat niet toevallig. En het blijkt ook dat de goden, hun paarden kunnen overgeven aan elkaar. Is dat niet grappig! Eigenlijk word je leven bepaald door zo’n god. Best raar.. Nou Padeau werd niet weggegeven daar zou ze hoogst persoonlijk voor zorgen hoor!

Opeens sprong haar moeder aan in galop. Terwijl Padeau nog steeds aan het dromen was over de goden, schrok ze wakker. En racete ze achter haar moeder aan. ”Je riep?” Vroeg haar moeder aan het paard. ”Je hebt voor Painted geroepen maar ik ben zijn partner, Amani.” Nou ja zeg! Padeau keek haar moeder verontwaardigd aan. Ze was haar helemaal vergeten. Padeau had nu wel een slim plannetje. Opeens begon ze te drinken bij haar moeder. Daar zou ze misschien wel van schrikken. Daarna ging ze naast haar moeder staan en greens breed. Vrolijk keek ze haar moeder aan. ’’Hallo ik ben Padeau. Dochter van Amani, en pleeg dochter van Painted Black.’’ Zei ze trots. Padeau begreep dat haar moeder misschien wel graag wou zien hoe haar kudde leden eruit zagen. ’’Mama. Deze merrie heeft bruine vacht, met lichtere tinten manen.’’ Zei ze trots, dat ze dat tegen haar moeder zei.


Wow inspi bom.

Ik hoop dat je het niet erg vindt dat Padeau hier ook post?

Whirlwind keek een beetje verbaast op toen er een merrie aan kwam. "Je riep?" vroeg de merrie. Whirlwind knikte. Wat had deze merrie een rare blik in haar ogen! Al snel kwam er ook een veulen aan, deze had een normale blik in zijn ogen. "Je riep voor Painted, maar ik ben zijn partner, Amani." legde de merrie uit. Het veulen begon ook te praten. "Hallo ik ben Padaeu, dochter van Amani en pleeg dochter van Painted." zei het kleintje trots. Whirlwind lachte. Kende zei haar ouders maar... Het veulen wendde zich tot haar moeder en zei. "Mama. Deze merrie heeft een bruine vacht en lichtere tint manen." Whirlwind begreep het ineens, nou ja, had een vermoeden dan. De merrie was blind! "Ik had inderdaad Painted verwacht." zei ze. "Maar ik riep ja. Ik wil graag in de Fire Flame. En waarom de ff. Dat zal ik je ook vertellen. Juis de ff is neutraal, we bemoeien ons niet met goed en slecht. Daarom zal je denk ik ook minder verwondingen op lopen die ik wel heb. Maar dat zal ik painted wel laten zien, en niet je veulen. En een kudde omdat ik de vriendschap en bescherming van een hechte kudde wil, ik zal ook zelf vrienschappelijk en beschermend zijn." zo dat was het langste dat ze ooit achter elkaar gezegt had. Nee, het veulen mocht niet haar linker kant van haar lichaam zien, omdat deze bezaait ws met littekens.

OH MY NOESJES! OH MY GOD, O MY GOD! Waar is Padeau? Omg wat een verschrikkelijke moeder was ze toch. Mijn hemel, waarom was ze haar nou vergeten. Ooww en nu was die kleine waarschijnlijk opgegeten door een paars monster OSNOESJES! Euw wacht, die kleine meid stond gewoon bij haar te drinken. Ghehe niets aan de hand. WAT?! Padeau stond bij haar te drinken? Een schok ging er door haar heen maar ze glimlachte vaagjes. Heel kalm draaide ze haar hoofd om en drukte haar neus tegen de kont van de drinkende Padeau. Ghehe stiekeme grapjas. Toen haar dochter klaar was met drinken stelde ze zich voor als Padeau en dochter van Banani + pleegdochter Painted. Ghehe dit kon wel goed gaan ja. Omg toen ze de merrie nog ging beschrijven moest ze toch even lachen. ”Haha, is goed hoor schat.” Grinnikte ze. Oke nu moest ze even terzake komen. "Ik had inderdaad Painted verwacht." Sprak de merrie. Nu kwam er een verhaal waarom ze in de FF wou en hoorde maar nog altijd wist ze haar naam niet. Geduldig wachtte ze tot ze klaar was en knikte. ”Goed, ik ga je een paar vragen stellen wat erbij hoort. Ten eerste, wat is je naam? Ten tweede, als er brand is, wie waarschuw je dan het eerst, de leider of de leden?” Sprak ze kalm. Of ze blind was of niet, voor niemand maakte ze een uitzondering. Het hoorde er ook bij dat ze iemand moest afwijzen maar nu had ze er nog geen reden bij. Weer drukte ze haar neus tegen Padeau aan, dit keer haar halsje en wachtte weer af. D’r staart was druk in de weer om vliegen te verjagen en die andere prikkebeesten. ”Je zei iets over littekens, wat is er gebeurd?” Dit hoorde er dus ook bij, iedere keer andere vragen, dat was nog eens leuk. Amani wist denk ik wel dat Padeau het aankon om littekens te zien maar ze kon niemand dwingen. Amani had weer een paar vragen maar eerst moest de onbekende merrie hierop antwoorden. Amani grinnikte en draaide haar oortjes hyperactief heen en weer. Die moesten ervoor zorgen dat ze niet op haar plaats huppelde als een krankzinnige. Jammer nou, ze had zich prima ingehouden. Misschien erfde ze die ADHD van Painted of wat het ook was. Die kon ook geen moment stil blijven staan ghehe. 2 hypere paardjes, wat wou je nog meer? Amani grijnsde en zwiepte even met haar staart tegen Padeau aan.

De merrie wachte geduldig tot ze klaar was. "Goed ik ga je een paar vragen stellen dat erbij hoort. Ten eerste wat is je naam? Ten tweede, als er brand is, wie wwarschuw je eerst, de leider of de leden?" vroeg de merrie. Omg, had ze echt haar naam nit gezegt?! "Ik heet whirlwind. En ehm..." ze dacht even na. Leider of leden. "Ik denk toch eerst de leden, die zijn met meer. En als kudde volg je elkaar toch wel." zei ze. Was dat het goede andwoord? Of was er geen goed of fout bij deze vraag?"Je zei iets over littekens, wat is er gebeurd?" vroeg de merrie. Ja deze vraag had ze kunnen verwachten. "Vroeger leefde ik ook in een kudde. Maar mijn vader mocht me niet en viel me aan. De veulens in de kudde vonden ht een leuk spelletje en deden mee. Heel lang heb ik daarom niet in een kudde gedurft. Dat is ook een van de redenen waatom ik in een kudde wil. Ik wil die angst kwijt." nog nooit had ze iemand het hele verhaal verteld, nog nooit. Ze was bang voor Amani's reactie, maar ze had het zelf gevraagt.

”Haha, is goed hoor schat. ”Goed, ik ga je een paar vragen stellen wat erbij hoort. Ten eerste, wat is je naam? Ten tweede, als er brand is, wie waarschuw je dan het eerst, de leider of de leden? Je zei iets over littekens, wat is er gebeurd?” Padeau keek de merrie vragend aan, nu begon zei te praten: "Ik whirlwind. En ehm..." Ghehe. De merrie was duidelijk even van haar stokje geblazen, met het feit dat ze erachter kwam dat ze haar naam was vergeten te zeggen. "Ik denk toch eerst de leden, die zijn met meer. En als kudde volg je elkaar toch wel." Ging de merrie weer verder. Padeau zou de leider waarschuwen, die weet beter wat de doen. Dan kan hij de leden waarschuwen, en konden ze toch met zijn allen op tijd vluchten. Maar goed dat was Padeau haar mening. En die was even niet van belang. "Vroeger leefde ik ook in een kudde. Maar mijn vader mocht me niet en viel me aan. De veulens in de kudde vonden ht een leuk spelletje en deden mee. Heel lang heb ik daarom niet in een kudde gedurft. Dat is ook een van de redenen waatom ik in een kudde wil. Ik wil die angst kwijt." Padeau was duidelijk geschrokt, en zei zacht: ''Zo gemeen ben ik niet hoor. Wat een stomme paarden. Als ik ze ooit zie.'' Probeerde ze de merrie weer op te vrolijken. Want wie weet was ze nu wel heel bedroefd geworden? ''Weet je ik word later dokter.'' Zei ze opeens. ''Daar heb ik talent voor.'' Ging ze door. Maar net toen ze haar mond wou openen, om nog iets te zeggen. Kwam ze erachter dat dit misschien niet echt het beste moment zou zijn. Om te beginnen hier over. De merrie, was immers nog geen eens een kudde lid. Dokters zouden later wel komen. Padeau wachtte af. Wat zou de volgende vraag zijn?

‘Ik Whirlwind en ehm…’ Ghehe nou dat begon al lekker. De hypere Amani moest zich echt enorm inhouden om niet even lekker te ontploffen en wipte even snel van been naar been, intussen fanatiek met haar oortjes te bewegen. Woesjjj wat was ze toch weer goed, ze kon nog steeds heel goed en braaf stil blijven staan en ze zette een mysterieuzere houding op. Ietsjes maar maar het verschil was te zien. Nu ze dat had gedaan stond ze rustig stil zonder iets te doen, zonder ook maar een spier te vertrekken. "Ik denk toch eerst de leden, die zijn met meer. En als kudde volg je elkaar toch wel."Luidde het antwoord van Whirlwind. Ze dacht na. Er miste toch iets bij het antwoord. Misschien nog iets over de leider en de co-leider. Ghehe niet dat ze haar weg niet kon vinden hoor, nee in alle gevaren kon ze zich wel plaatsen, in de een minder dan de andere maar vuur was niets nieuws. Amani wist al wat er ontbrak. ”Stel dat de leden niet bij elkaar zijn en de leider en de co-leider plus de veulens in een groepje bijelkaar zijn maar alle andere leden waren verspreidt, wie zou je dan raadplegen?” Vroeg ze nogmaals met een vleugje mysterieusheid. De merrie moest meer pit tonen vond ze. Het was niet van belang om in een kudde te horen maar je kon niets doen als ze zich weer eens down voelde. Amani kon zich wel in haar verplaatsen, zo was ze vroeger ook. ''Zo gemeen ben ik niet hoor. Wat een stomme paarden. Als ik ze ooit zie.'' Probeerde Padeau Whirlwind gerust te stellen. Amani duwde even met haar neus tegen de schoft van Padeau om te laten merken dat ze zo’n taal niet mocht uitslaan als ze bezig was. ”Excuses voor Padeau, ze mag niet zo’n taal uitslaan.” Legde ze even rustig uit. Ze schaamde zich niet voor haar maar als Amani bezig was was het onprofessioneel dat haar dochter geen goede woorden gebruikte. ”Padeau, je moet andere woorden gebruiken.” Zei Amani liefdevol naar haar dochter. Amani grijnsde. ”Natuurlijk is dat iets wat absoluut niet in de kudde Fire Flame gebeurt. Als dat wel zo is moet je onmiddellijk naar de hogere rangen gaan om verslag te doen.” Sprak ze bemoedigend naar de merrie toe. ''Weet je ik word later dokter.'' Zei Padeau opeens. ''Daar heb ik talent voor.'' Amani draaide haar hoofd even grijnzend naar Padeau en toen ging ze weer terug naar Whirlwind. ”Ghehe oke met de vraag die ik net gesteld heb kan je gelijk nog een vraag beantwoorden. Waarom de Fire Flame? Waarom geen andere neutrale kudde of helemaal niets? Ik weet dat je dat al had gezegd maar ik wil het graag nog een keer horen.” Zei ze kalm.

"Stel dat de leden niet bij elkaar zijn. Maar dat de leider plus de co leider plus de veulens in een groepje bij elkaar staan. Wie zou je dan raadplegen?" over dat andwoord hoefde Whirlwind niet lang na te denken. "Het groepje van de leider, co leider en de veulens. Veulens zijn het nieuwe leven van de kudde, die moeten beschermt worden." zei Whirlwind. Amani vroeg nognwaarom de FireFlame en niet een andere neutrale kudde. Waarom wilde ze het nog een keer horen? "Eh oke. Nou de fire flame omdat de kudde neutraal is. We kiezen geen kant, ook daarom verwacht ik minder gevechten. Gevaar kan overal op doemen, en daarom kies ik voor een kudde. Zoals ik al zei; bescherming veiligheid en vriendschap." whirlwind zei het dit keer met meer kracht in haar stem, meer zekerheid. Ze was bereid alles te doen om in ff te komen, alles!

Het antwoord van Whirlwind maakte haar blij, in ieder geval wist ze heel goed dat veulens het nieuwe leven zijn. Iedereen had een eigen antwoord en Amani had haar antwoord aan Visual laten horen. Het was goed. Kort daarna had Painted de kudde overgenomen. Helaas had ze gehoord dat Boots haar en Painted geen geode leiders vonden maar als zijzelf het bekeek vond ze wel een beetje dat neutraal kantloos was. Ze kozen er geen tijdens gevechten en dat soort dingen maar ze mocht af en toe ook wel hyper zijn, Visual was eerst ook vrolijk geweest! Plus ze had ook serieuze dagen. Amani luisterde geconcentreerd naar haar antwoord. Amani glimlachte. Dit was nou net het antwoord en het manier van antwoorden wat haar beviel. Ze knikte vriendelijk naar de merrie. ”Gefeliciteerd, vanaf nu kan je jezelf een ware Flamer noemen. Je zal zien dat je nu toegang krijgt tot de gebieden en over een kleine tijd is er iets waar je bij moet zijn. Tot daar en bewaak alle neutrale gebieden.” Sprak ze vriendelijk. Even bleef haar hoofd op Whirl hangen voordat ze naar Padeau knikte en zich rustig omdraaide om verder te gaan en op nieuwe hinniken te reageren.

[gefeliciteerd je bent nu een ware Flamer, ik zal je de gebieden geven]