Oh no, not again!

Sunset galoppeerde de vallei binnen, en ging over in stap. Kon haar kleintje niet even stoppen met schoppen? Sunset liet haar hoofd zakken toen ze nog een schop voelde. "Hou je nou eens stil!" fluisterde ze. Het leek of de kleine het had gehoord, want ze voelde niets meer. Sunset zuchtte toen ze ineens een stekende pijn voelde. Met haar oren in haar nek werdt ze gedwongen te gaan liggen. Was het nu? Zo snel? het kon niet! Maar Sunset kon niet meer nadenken van de pijn. Nou Indy liet wel op zich wachten. Indy.. Indy. Zo zou het gaan heten! Of het nou een merrie of een hengstje was. Maar die gedachten werden weer verstoten door Nog meer pijn... Sunset legde haar hoofd op de grond. Wat moest ze doen? Waar was Mischa? Ze zou er zijn! Sunset pufte, en pufte, tot ze ineens voelde dat het klaar was. Indy was er...

Eerst Indy, dan de andere paardjes die willen

Indy schopte zachtjes om eruit te geraken. Ineens voelde ze iets. Iets waardoor ze naar voren geduwd werd, haar voorpoten eerst. En nu kon ze niks zien door een fel licht.. Wat was dit, ze werd helemaal eruit geduwd. Met allemaalvies slijm rond haar. Een beetje bang, het was hier zo fel. Ze probeerde haar ogen weer open te doen. Ineens zag ze een ander beest. Dat vele groter was dan haar, maar welop haar leek. Wie was dat? Ze wou proberen op te staan, maar viel weer. Ze bleef dus maar liggen, vol vies slijm. Ze keek het beest aan, en zei "Huhh?" Ze kon nog niks zeggen. Was dat misschien haar mama? een beetje twijfelijnd zei ze met een piep stemmetje ''Mamss?" Dat was een echt woord! Ze had gepraat. Blij beweegde haar staartje een beetje. Ze probeerde op te staan maar viel alweer, maar nu was ze dichter bij haar mama.

Sunset keek trots naar haar veulen. Het was een palomino, en een ijslander! Zacht duwde ze haar neus tegen de wollige haartjes van Indy. ''Mamss?" vroeg Indy. "Ja kleintje. jij heet Indy." voorzichtig stond de merrie op en Sunset hielp haar veulen op te staan. Telkens als ze viel hielp SUnset haar met haar neus weer omhoog, tot Indy redelijk stevig stond. "Goed zo lieverd!" zei Sunset, en ze raakte Indy's neus even met haar neus aan.

Drain sjokte traag door iets wat een vallei scheen te heten. De sneeuw verveelde haar. De pony was mager geworden van het schaarse voedsel. Achja. Zometeen was het lente en kwam de zon weer tevoorschijn die alles liet groeien. Drain zuchtte zachtjes. Haar ogen waren half gesloten. Duf bleef ze het langzame tempo aanhouden. Niet echt gefocused voor de dingen om haar heen. Haar maag knorde voor de zoveelste keer. Even brieste de merrie en vervolgde haar pas. Vreemde geuren bereikten haar neusgaten. Sunset en... Dat wist ze niet. In de verte stond de bonte IJslander al. Blij hinnikte Drain en zette een drafje aan. Eenmaal bij de pony's aangekomen zag ze wat het andere geurtje was. Een veulen. Sunset was moeder geworden. 'Ahhh lief.' Zei ze zacht tegen Sunset. 'Daar mag je wel trots op zijn.' Zei ze weer. Alleen een ding kwam slecht uit. De temperatuur hiero. Het veulen kon nu vatbaarder zijn voor ziektes. Met een brede glimlach keek Drain weer naar het veulentje.

"Ja kleintje. jij heet Indy" zei het de zachte merrie voor indy. Indy werd geholpen, ze kon nu staan! "Goed zo lieverd!" zei mama. "Jij mama?" zei ze nog twijfelend. En trouwens, normaal heeft ze een mama, maar waar is papa "Of papa?" Miscchien was het papa. Maar dat kan niet.. Tochh, dat was mama. Mmmmjamm, ze kreeg honger.. "Honger" Zei ze met een piepstem. En zich ook nog vol slijm. Ze stapte een beetje wagelend voor. Mama duwde haar neus zacht tegen de hare. Zacht ztapte ze naar de buik van mama, die was lekker zacht. En misschien vond ze eten. Ze was een beetje aan het zoeken. Tot ze bj de tepels kwam, daar was lekker eten te vinden. Even later, gng ze terug wagelend naar het hoofd van mama. Haar lichaampje hing nog vol slijm...Ineens kwam er nog een beest. Een meisje of jonge wist ze niet maar het zei 'Ahhh lief.... Daar mag je wel trots op zijn.' Mischien was het papa. Ze rende naar het beest en keek omhoog en zei "Jij papa?" Daarna keek ze naar mama, vragendd..

'Ahhh lief.' Sunset schrok op, maar glimlachte toen ze Drain zag. "Ja, dank je wel!" zei ze. 'Daar mag je wel trots op zijn.' Zei ze weer. Sunset knikte trots. "Dat ben ik ook!" zei ze, terweil ze Indy een lik over haar hoofdje. Ineens zag ze Indy naar Drain toe lopen. "Jij papa?" vroeg Indy aan Drain, en keek daarna vragend naar haar. "Indy.. Dat is een merrie.. En, je vader.. Ik leg het je later wel uit ja? Als je ouder bent" Sunset keek even smekend naar Drain om te vragen dat ze niets zou zeggen. Indy zou het toch nog niet begrijpen. Sunset keek nog even rond, geen hengsten, mooi zo.

Wat was te tijd? Was het ochtend? Was het avond? Ze wist het allemaal niet meer. Ze kon alleen maar denken aan Sunset, die ergens in de vallei was, die haar nodig had en op het punt stond om een veulentje te krijgen. Haar benen raasden over de hoge grassen, haar hoeven lieten een spoor achter in de sneeuw, ze galoppeerde sneller dan de wind. Nou ja, figuurlijk, want er stond helemaal geen wind vandaag. En dat was maar goed ook, want het veulentje kon het beste in een veilige, warme omgeving geboren worden. Met ontzettende haas stormde ze dan eindelijk de vallei binnen, sprong over een aantal omgevallen bomen, gleed bijna uit over een stuk ijs en uiteindelijk was haar bestemming in zicht. Daar stond haar trouwe maatje, Sunset, met een super piepklein schattig merrieveulentje en haar andere nieuwe kuddelid Drain. Ze snelde naar hen toe en maakte een soepele stop. Ze snuffelde even aan het kleine veulentje en bekeek haar met een glans in haar ogen. "Wat een prachtig beesie heb je op de wereld gezet, Sunset," zei ze verwonderd. Zij zelf had nog nooit een veulen gekregen, dus had ze er niet zoveel ervaring mee, maar ze wist wel dat Sunset heel erg trots mocht zijn. "Hoe heet ze?"

Sunset hoorde hoeven en keek op. Mischa! Blij keek ze naar Mischa, en neeg haar hoofd even. Ze wist dat het niet hoefde bij haar, maar het was gewoon gewoonte. "Wat een prachtig beesie heb je op de wereld gezet, Sunset," zei ze verwonderd. Verlegen schraapte ze wat over de grond, en gaf Indy nog een lik. "Hoe heet ze?" vroeg Mischa toen. "Indy." zei ze trots, ja dat was in haar stem te horen, je zag het gewoon aan haar.

-Nu zit Indy toch ook al in de QS? Of niet?-

"Indy.. Dat is een merrie.. En, je vader.. Ik leg het je later wel uit ja? Als je ouder bent" zei haar mama. Maar komt papa dan niet dacht ze. "Dus papa komt niet?" zei ze droevig. Ineens kwam er nog een paard. Een bruine. Indy sprong naar het paard toe. Het paard zei "Wat een prachtig beesie heb je op de wereld gezet, Sunset, Hoe heet ze?" Indy keek haar aan en zei "Indy" Met een lachje erna. Daarna rende ze weer naar mama. Vele veiliger dacht ze. Dorst. Ze kreeg weer erge dorst. Dus ging ze weer opzoek. Waar was het ookalweer? Hup, gevonden. Mjammjam, melk. aarna wneer ze klaar was werd ze wel moe. Dus ging ze weer even liggen. Ineens viel het haar op dat er een groen paard bij zat "Hehe..Jij bent groen" zei ze grinekend. Daarna stond ze op naar het groene paard. En er stond een big smile op haar mond. "Ik niehieet' zei ze weer lachend...

Flut~

''WHIHIHIHIHIHI. BOEMBA DE CLOWN!'' Schreeuwde hij keihard. Toen hij in het nieuwe gebied aankwam. Om iedereen maar even te laten weten dat hij er was. En dat hij zijn tweede gebied had ontdekt in heel Dream Horses. Hij zat nu ook al in de Quiet Sparkle. En had maar liefst al een paard ontmoet... MISCHAA... Schreeuwde hij in zijn gedachte keihard. ''MAAR WAAR ZIJN DE KOKOSNOTEN.'' Jammerde hei keihard, zodat het door het gehele gebied zou weergalmen. GRAAAAASSSS!!! Ging er weer heel hard door zijn gedachte heen. Hij galoppeerde een klein stukje. En nam toen een veel te grote stuk gras. Waardoor zijn hele mond vol zit. Zijn ogen gingen wijd open staan. Wacht eens ff. De ontwikkelingen van de wereld gingen net iets te snel voor Empire. Had de QS ofzow een leuke bijeenkomst. Dat kon natuurlijk niet. Dat ze zonder Empire een feestje gingen vieren. Of wacht... MISSCHIEN WAS BOEMBA ER WEL!!!
Dat was het meest logische wat hij wist te bedenken. Hij racete er keihard heen. ''BOEMBAA!!'' Riep hij keihard. Hij stopte bij de paarden. Maar waar was Boemba. ''Hallo mensheid. Waren jullie van plan een feestje zonder mij te vieren. Ik ben nieu....'' Hij stopte met praten toen hij een klein veulentje zag staan. Zijn neus vloog naar haar wollige halsje, waar hij die even in drukte. ''Wat een koekie ben jij.'' Zei hij verrukt.

"Dus papa komt niet?" zei ze droevig. Sunset drukte haar hoofd tegen Indy aan, maar zei niets. Toen Mischa vroeg hoe ze heette zag Sunset lachend dat Indy zichzelf al voorstelde. Sunset zag haar heel lang naar Drain kijken. Oh jee! "Hehe..Jij bent groen" zei Indy. "Ik niehieet' vervolgde ze. Sunset keek Indy streng aan. "Dat is niet echt aardig van je he?" zei Sunset. "Ga maar snel sorry zeggen." en Sunset duwde haar richting Drain, terweil ze naar Drain knipoogte. Ineens kwam er een ander paard aangestormt, een hengst, maar hij rook wel naar QS. Sunset verstijfde even, maar dwong zichzelf te ontspannen, hij zat in de QS. ''Hallo mensheid. Waren jullie van plan een feestje zonder mij te vieren. Ik ben nieu....'' Hij stopte met praten toen hij Indy zag. Hij drukte zijn neus even in haar hals. ''Wat een koekie ben jij.'' Zei hij verrukt. Sunset lachte. "Oh en geen gefeliciteerd ofzo?" zei ze lachend, "Nee sorry"

-Flut...-

. "Dat is niet echt aardig van je he?" zei Mammy "Ga maar snel sorry zeggen." zei ze daarna. Ze duwde indy naar voren. Maar u werd ze verlegen dus rende ze terug naar Mammy en fluisterde "Ik ben banhaanngg" daarna keek ze zielig. Ineens kwam er nog een paard. Ze fluisterde "Papa? nee.." tegen haar mammy. Het paard zei ''Hallo mensheid. Waren jullie van plan een feestje zonder mij te vieren. Ik ben nieu....'' Hij stopte met praten toen hij het kleintjezag staan. Hij duwde zijn neus tegen haar hals aan. hij zei "'Wat een koekie ben jij.'' terug bang rende ze achter mama. Ze keek onder haar buik door naar de hengst. Daarna rende zee naar het groene paard. En verstopte ze achter haar. Mama zei tegen de hengst lachend "Oh en geen gefeliciteerd ofzo?" En volgend met twee worden "Nee sorry" Indy grinnekte. en ging naar de staart van het groentje. Daar speelde ze mee. Ze trok niet maar duwde het omhoog. Maar het kwam steeds terug.. Ze was niet groot genoeg.

Waaaaah, flutt

Drain keek naar het drolletje en hield zich wat afzijdig. Wat een poepie. Het vroeg of Drain haar vader was waarna Sunset zei dat ze een merrie was. Drain grinnikte zachtjes. Daarna kwam Mischa. Haar leidster. En volgens mij ook die van Sunset. Drain knikte naar Mischa en hoorde hoe ze de vraag stelde wat haar naam was. Drain spitste haar oren en luisterde naar het antwoord. Indy. Drain grijnsde toen het beessie opmerkte dat ze groen was. ’Ja klopt. Is het mooi?’ Drain trok zich er niets van aan, het was tenslotte een veulen. Opeens kwam ere en best wel hypere hengst. Drain vermoedde dat die ook in de QS zat. Het ging nogal snel voor Drain. Al die paarden. Sunset vond de opmerking van Indy niet zo aardig en haar veulen moest sorry tegen haar zeggen. Indy schrok van de hengst en vloog naar Sunset om zich vervolgens achter Drain te verschuilen. Drain boog haar hals en keek Indy kalm aan. Die ging spleen met haar staart. Plagend zwiepte ze zacht met haar staart in de neus van Indy. Grinnikend keek ze naar de drol achter haar.

whoops. laat

(Kon niemand dit even melden? Lumiére gaat hier ook een veetje over)

Ze was terug, van lang weg geweest. Om kruiden te zoeken, zeldzame, die ze hier niet kon vinden. Ze was dagen weg geweest, maar was nu weer terug van weg geweest. Met de kruiden in haar mond liep ze door de Vallei, ze had een rustig tempo, ze zullen haar wel gemist hebben. Lumiére moest glimlachen, ze hield van haar kudde en van haar rang, alleen de winter bracht erge ziektes soms en deze kruiden waren de beste! Opeens rook ze wel liefst 5 paarden, van haar kudde! En er was een verse jonge geur bij. meteen ging ze er op af en zag toen: Sunset, twee vreemde paarden, Mischa en een veulen, pas geboren. Lumiére ging naar ze toe en liep regelrecht op het veulentje af, ''Wie mag jij dan wel niet zijn?'' vroeg ze aan haar. De veulen rook en leek op Sunset, ''Gefeliciteerd'' zei Lumiére, daarna keek ze de andere paarden aan. ''Ik was kruiden aan het zoeken, dat koste erg veel tijd. Ik ben Lumiére'' zei ze een in teug. ''Redder in Nood. Ik verzorg de ziekke en gewonden''

(Kort)

Gelukkig lachte Drain na de opmerking van Indy. Maar toen Sunset zij dat ze sorry moest zeggen kwam de hengst eraan, en schoot indy onder haar buik. "Ik ben banhaanngg" zei Indy. "Papa? nee.." zei Indy daarna. Sunset beet op haar lip en staarde naar de grond. Als Indy een paar jaar oud was zou ze het zonder moeite uit haar dwingen. Maar nu nog niet. Indy spurtte naar Drain en begon met haar staart te spelen, waarna Drain die zacht in haar gezicht duwde. Ineens rook ze een bekende geur, Lumiére! De merrie kwam er al snel aan en keek naar Indy. ''Wie mag jij dan wel niet zijn?'' vroeg ze aan haar. Sunset lachte en keek afwachtend naar Indy. ''Gefeliciteerd'' zei Lumiére, daarna keek ze de andere paarden aan. ''Ik was kruiden aan het zoeken, dat koste erg veel tijd. Ik ben Lumiére'' zei ze. Sunset knikte dankbaar.

drain duwde haar staart in het veulnetje haar gezicht. Waardoor ze omviel. Ze glimlachte blij. Ineens kwam er nog een merrie. DIe op haar afkwam, wat ze best eng vond. Dus ze rende meteen weg na de vraag ''Wie mag jij dan wel niet zijn?''Waarop ze stil zei "Indy" De merrie zei ook nog tegen mama: ''Gefeliciteerd.....Ik was kruiden aan het zoeken, dat koste erg veel tijd. Ik ben Lumiére...Redder in Nood. Ik verzorg de ziekke en gewonden'' Waarop mama knikte.. Nogsteds was ze bang, ze rende na mama. En daarna na het groene paard. Ze ging onder drain door tot de merrie. Daar liep ze rond de merrie. Kruiden, ze zei net nog iets met kruiden. Wat waren kruiden. "Hallooooooooooo" zei ze toen ze voor het paard kwam..