De grijze hengst kwam tevoorschijn, hield zichzelf met moeite overeind.
’Ah,’ kraakte de stem van het oude dier. ’Ninja Clan’ Hij knikte beide paarden toe, respectvol boog de haflinger, tikte de fjord aan om mee te buigen. Het dier leek hem niet te begrijpen, maar liet zich toch maar door zijn knieën zakken. ’Ik, Kittyclaw, heb een vreselijk fout begaan.’ Een zucht verliet het dier zijn mond, vervolgde; ’Ik heb mijn broer Kittyhawk laten ontsnappen.’ Niemand wist wie Kittyhawk was; enkel dat hij de broer was van Kittyclaw. Tevens waren dit niet de echte namen; het waren vrijwel allemaal spion namen. Een geschrokken blik gleed over het gezicht van de fjord; Kittyhawk was dé opper-slechterik. Als kleine fjord was hem verteld dat Kittyhawk niet iemand was die je graag tegen wou komen; het dier zou je aan stukken scheuren en je over laten voor de gieren. Zijn blik gleed naar de haflinger, die zich behoorlijk overdonderd voelde.
’Ninja Clan’ sprak de stem van het grijze, oude dier nogmaals. ’Hierbij vraag ik jullie om mijn gehate broer, Kittyhawk, te vinden en hem terug te brengen bij –‘ Het dier zijn stem stokte, aan het geluid dat volgde was te merken dat Kittyclaw al dicht bij de stervende leeftijd zat. ’Mij. Ik zal hem opsluiten in mijn kerkers’ De haflinger keek nu net zo ongeloofwaardig als de fjord. Hij, master 2e jaars, had nu een leerling onder zijn hoede. Maar nu, nu hem verteld werd dat híj Kittyhawk moest gaan zoeken, wów, dat was een grot eer. Dankbaar knielde hij nogmaals voor Kittyclaw, waarbij het grijze dier vervolgens verdween. ’Agent Gibby’ Sprak de stem van de haflinger streng, waardoor de fjord gelijk in de juiste houding schoot. ’Agent X’ sprak de fjord, gaf de grotere, oudere haflinger een kort knikje. ’NINJA CLAN IN ACTIE’ schreeuwde ze beide. ’KEPIEUW,PIEUW. I KILL YOU’ sprak de fjord die een aantal bewegingen deed. ’Agent Gibby’ sprak de stem van Agent X streng, nors. Direct pakte de fjord zijn professionele houding weer op, knikte weer naar zijn master. ’Agent Gibby tot uw dienst, sir.´
’Ah,’ kraakte de stem van het oude dier. ’Ninja Clan’ Hij knikte beide paarden toe, respectvol boog de haflinger, tikte de fjord aan om mee te buigen. Het dier leek hem niet te begrijpen, maar liet zich toch maar door zijn knieën zakken. ’Ik, Kittyclaw, heb een vreselijk fout begaan.’ Een zucht verliet het dier zijn mond, vervolgde; ’Ik heb mijn broer Kittyhawk laten ontsnappen.’ Niemand wist wie Kittyhawk was; enkel dat hij de broer was van Kittyclaw. Tevens waren dit niet de echte namen; het waren vrijwel allemaal spion namen. Een geschrokken blik gleed over het gezicht van de fjord; Kittyhawk was dé opper-slechterik. Als kleine fjord was hem verteld dat Kittyhawk niet iemand was die je graag tegen wou komen; het dier zou je aan stukken scheuren en je over laten voor de gieren. Zijn blik gleed naar de haflinger, die zich behoorlijk overdonderd voelde.
’Ninja Clan’ sprak de stem van het grijze, oude dier nogmaals. ’Hierbij vraag ik jullie om mijn gehate broer, Kittyhawk, te vinden en hem terug te brengen bij –‘ Het dier zijn stem stokte, aan het geluid dat volgde was te merken dat Kittyclaw al dicht bij de stervende leeftijd zat. ’Mij. Ik zal hem opsluiten in mijn kerkers’ De haflinger keek nu net zo ongeloofwaardig als de fjord. Hij, master 2e jaars, had nu een leerling onder zijn hoede. Maar nu, nu hem verteld werd dat híj Kittyhawk moest gaan zoeken, wów, dat was een grot eer. Dankbaar knielde hij nogmaals voor Kittyclaw, waarbij het grijze dier vervolgens verdween. ’Agent Gibby’ Sprak de stem van de haflinger streng, waardoor de fjord gelijk in de juiste houding schoot. ’Agent X’ sprak de fjord, gaf de grotere, oudere haflinger een kort knikje. ’NINJA CLAN IN ACTIE’ schreeuwde ze beide. ’KEPIEUW,PIEUW. I KILL YOU’ sprak de fjord die een aantal bewegingen deed. ’Agent Gibby’ sprak de stem van Agent X streng, nors. Direct pakte de fjord zijn professionele houding weer op, knikte weer naar zijn master. ’Agent Gibby tot uw dienst, sir.´
Ijspegels omringde zijn lichaam, met elke stap die hij zette werd zijn lichaam enkel kouder. Zijn lange, blonde manen rijkte tot zijn schouders, bewogen mee in zijn snelle ritme. Hij wierp een blik achter zich, klom vervolgens weer verder de grot in. Zijn lichaam was bedekt met sneeuw, zijn lichaamstempratuur daalde met de minuut. Trillend schudde hij zijn lichaam, probeerde het meeste sneeuw uit zijn vacht te krijgen. Maar hij was hier met een doel, hij kon nu niet opgeven. Hij liet zijn ogen door het gebied glijden, controleerde elk stuk van de gehele omgeving op beweging. Enkel de beweging achter hem niet, dat was de taak van de jongere fjord. Hij merkte hoe het dier weer in zichzelf zat te mompelen, iets wat de fjord altijd deed. Ze waren al bijna meer dan een half jaar samen een team, het was zijn idee geweest om die te vormen. Agent X was een van de meest goed getrainde spionnen, iets wat hem meer kans gaf om in het team van Kittylove te horen. Kittylove was de geliefde dochter van Kittyclaw, ze was de prinses van alle ninja´s. Kittyhawk probeerde haar daardoor uit te schakelen, iets wat telkens mislukte door haar goede team. Maar nu, nu zat hij vast aan een jonge, neuspeuterende fjord. Het was niet iets wat hij graag wou; maar als Kittyclaw zie dat dat ze bij elkaar hoorde, dan wat dat van toepassing. Het was vreemd, dat een groot meester als Kittyclaw zo heette, het was nou eenmaal gewoon een paard. Langzaam verliet een zucht zijn keel, draaide zich om naar Agent Gibby. ’Agent Gibby’ sprak hij waarbij hij het dier een kort knikje gaf. Ze bevonden zich nu in het noorden, maar hun doel was een totaal andere kant op. Hij richtte zijn lichaam weer naar het Oosten. Hij liet zijn blik nogmaals door het gebied glijden; elke centimeter werd nogmaals gecontroleerd. Het was té gevaarlijk om het niet te doen; net zoals Kittyclaw had Kittyhawk zo zijn ninja’s. Het zou levensgevaarlijk zijn om op dit moment aangevallen te worden; hij had het koud en beide waren ze zwak. Zijn lichte bruine oren schoten verschillende kanten op, controleerde de omgeving ook op geluiden. Zijn witte manen plakten om zijn nek heen, leken hem te knuffelen door het vocht. Zijn vacht was vrijwel drijfnat, eveneens als de vacht van het dier achter hem. Hij richtte zijn blik nogmaals op de fjord en stapte vervolgens weer verder.
[& Gibby]
[& Gibby]