Daar liep hij, de oude wijze Galaxy. Hij had al zoveel geleerd, zelf en aan veulens. Dit was zijn favoriete plekje, het plekje met de grot bij het meander. Hier zou hij altijd terugkomen. Hij was al oud, maar hij zou nooit opgeven. Er was hier teveel wat hem in leven hield. Soms werd hij nog wel eens aangevallen door de jonge hengsten, maar dat hij oud was betekende niet dat hij slap was. Ja, hij was nog wel in conditie voor een 19-jarige. Hij had nu vlinders in zijn buik, maar hij wist echt niet voor wie. Als de ware er is zal hij het wel merken. Hij sukkelde rustige in slaap, denkend aan alle veulens die hier geboren zijn en alle doodden die hier gesneuveld zijn.
~iedereen
~iedereen