Langzaam vielen de sneeuwvlokken uit de met donkere wolken beklede lucht. Het was begonnen met kleine vlokjes, vlokjes die een paard op zich niet veel doen. Maar daarna werden de vlokken steeds groter, en groter... Al snel lag er al een aardig pak sneeuw over de ijsvlakte heen. In de verte waren soms vaag de schaduwen van andere paarden te zien. Paarden die met het hoofd laag door de sneeuw heen trokken om naar een thuisbestemming te komen. Misschien zelfs een schuilplaats tegen de sneeuw welke zich steeds sneller door de lucht verplaatste doordat er een sterke wind opstak. Een paar donkere ogen volgden een aantal passerende paarden welke een deken van sneeuw leken te dragen. Een aantal dampwolken vulden de lucht en ging aan zijn ogen voorbij. Meteor, een Pinto hengst, keek geïntrigeerd toe hoe de paarden door de sneeuw heen trokken. Hij had zelf de dekking gezocht in de ijsgrotten waar hij zijn ogen de kost gaf van het magische spel van de sneeuw. Het leek een spel van de goden, een spel van de sneeuwvlokken welke hem in een hypnotische stand kon brengen. Zijn manen hingen over zijn gespierde hals, waarin enkele sneeuwvlokken resteerden van zijn korte tijd in de sneeuw. Hij snoof eens diep wat weer een dampwolk liet oprijzen. Zijn ogen gleden over de vlakte terwijl een sneeuwvlok recht op zijn neus viel. Hij schoof het eraf door met zijn hoofd langs zijn been te wrijven. Hij sloeg een keer met zijn staart voor hij opkeek en er duidelijk een paard naderde. Zijn ogen gleden over het paard heen. Een merrie, alleen? Hier? In de sneeuw? Die zijn kant op kwam. Zijn oren draaiden naar achteren en zijn ogen sloten zich. "Oh man... problemen..." Hij keek naar de merrie wanneer deze dichtbij genoeg was om hem te kunnen verstaan. "Ook maar schuilen voor de aankomende sneeuwstorm?" De woorden vloeiden vriendelijk over zijn lippen heen, al was hij dat van binnen helemaal niet. |
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
~ What's the big idea? {Ashley}
2 plaatsers
Bericht [Pagina 1 van 1]
2 Re: ~ What's the big idea? {Ashley} wo 20 maa - 9:22
Ashley
Met haar hoofd hoog geheven in de lucht bekeek ze de donkere wolk die de gehele lucht bedekte. Het weer was somber en dat liet ook een duidelijke indruk op alle paarden achter. Bijna alle levende wezens in dit gebied waren slecht gehumeurd, waaronder Ashley ook viel. Al liet ze hier niets van merken, ze was een keurige dame die zich altijd netjes geraagde tegen over andere dieren, dat had ze geleerd van vroeger. Je moest nooit aan andere laten kennen wat je van binnen voelde. En dat advies volgde ze ook braaf op. Sinds ze hier was had ze nog niet veel gedaan, enkel wat rond geneusd in wat gebieden, en vooral de smerige gebieder vermeid. Ze wilde doortrekken naar de wat warmere gebieden zoals het bloemenveld, maar jammer genoeg moest ze daarvoor eerst de ijsvlakte over.
Een koude ijzige wind waaide van voor tegen haar front op. Met haar hoofd laag aan de grond, haar ogen dicht en haar hoeven diep in de sneeuw baande ze een weg door de kou. Het liefst wilde ze omkeren en op zoek gaan naar een omweg, maar ze wist dat ze al over de helft was dus lang zou het niet meer moeten duren voordat ze eindelijk van de kou af was. Al snel werd het later op de dag en het werd dan ook steeds donkerder en donkerder. Ashley begon haarzelf al druk te maken over wat er zou kunnen gebeuren in de nacht. Toen ze in de verte een donkere plek zag hoopte ze erop dat het een grot was waar ze kon schuilen. Langzaam verplaatste ze door de sneeuw in de richting van de donkere plek. Het werd al snel duidelijk dat het een grot was dus voerde ze de snelheid wat op. Hoe sneller ze droog was, hoe eerder ze kon slapen. Hoe eerder ze ging slapen, hoe sneller het weer ochtend was zodat ze verder kon trekken.
Het leek wel alsof het bij iedere stap die ze zette harder begon te sneeuwen. Het waren kleine vlokken, maar wel veel waardoor het zicht wat wazig werd. Ze brieste eens flink en stapte met haar voorbeen de grot binnen. Toen ze iemand hoorde keek ze op en deinsde ze meteen een stap terug. De stem kwam onverwachts en het was ook wat donker dus ze had het niet gezien dat er iemand was. De merrie knikte vluchtig op antwoord van het andere paard wat er stond. Ze snoof eens diep in en liet de geur haar neusgaten binnendringen. Ze hoopte dat ze dit paard herkende maar al snel werd het tegendeel bekend. De geur was nieuw voor haar, het enige wat ze eruit kon halen was dat het paard een Hengst was. Verder was het totaal een onbekende. Voorzichtig en schuw zette ze een stap naar binnen en bewoog ze verder de grot in. Zo dicht mogelijk langs de kant liep ze langs de hengst af en ging een paar meter achter hem staan. ‘Mag ik misschien ook gebruik maken van deze schuilplek en wat warmte nuttige?’ vroeg ze op een chique toon terwijl ze wat knikte met haar hoofd. Ze schudde haar gehele lichaam eens goed uit en bries het sneeuw op haar neus eraf. Ze voelde haarzelf net een bezope kat, zo zag ze er in haar beeld ook echt uit.
~Goed genoeg xd?
Een koude ijzige wind waaide van voor tegen haar front op. Met haar hoofd laag aan de grond, haar ogen dicht en haar hoeven diep in de sneeuw baande ze een weg door de kou. Het liefst wilde ze omkeren en op zoek gaan naar een omweg, maar ze wist dat ze al over de helft was dus lang zou het niet meer moeten duren voordat ze eindelijk van de kou af was. Al snel werd het later op de dag en het werd dan ook steeds donkerder en donkerder. Ashley begon haarzelf al druk te maken over wat er zou kunnen gebeuren in de nacht. Toen ze in de verte een donkere plek zag hoopte ze erop dat het een grot was waar ze kon schuilen. Langzaam verplaatste ze door de sneeuw in de richting van de donkere plek. Het werd al snel duidelijk dat het een grot was dus voerde ze de snelheid wat op. Hoe sneller ze droog was, hoe eerder ze kon slapen. Hoe eerder ze ging slapen, hoe sneller het weer ochtend was zodat ze verder kon trekken.
Het leek wel alsof het bij iedere stap die ze zette harder begon te sneeuwen. Het waren kleine vlokken, maar wel veel waardoor het zicht wat wazig werd. Ze brieste eens flink en stapte met haar voorbeen de grot binnen. Toen ze iemand hoorde keek ze op en deinsde ze meteen een stap terug. De stem kwam onverwachts en het was ook wat donker dus ze had het niet gezien dat er iemand was. De merrie knikte vluchtig op antwoord van het andere paard wat er stond. Ze snoof eens diep in en liet de geur haar neusgaten binnendringen. Ze hoopte dat ze dit paard herkende maar al snel werd het tegendeel bekend. De geur was nieuw voor haar, het enige wat ze eruit kon halen was dat het paard een Hengst was. Verder was het totaal een onbekende. Voorzichtig en schuw zette ze een stap naar binnen en bewoog ze verder de grot in. Zo dicht mogelijk langs de kant liep ze langs de hengst af en ging een paar meter achter hem staan. ‘Mag ik misschien ook gebruik maken van deze schuilplek en wat warmte nuttige?’ vroeg ze op een chique toon terwijl ze wat knikte met haar hoofd. Ze schudde haar gehele lichaam eens goed uit en bries het sneeuw op haar neus eraf. Ze voelde haarzelf net een bezope kat, zo zag ze er in haar beeld ook echt uit.
~Goed genoeg xd?
Bericht [Pagina 1 van 1]
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|
|