Ninjo Stapte rustig door.De wind speelde rustig met haar manen.Nin's staart ging ritmisch heen en weer.Niet door her ritme van haar gestap maar van de irritante vliegen die op haar vacht zaten.Ze begon na een tijdje te draven aangezien de stap haar begon te vervelen.Al snel ging ze over in galop.Haar manen wapperde mee met de wind en ze had haar staart een beetje opgekruld.Al snel begon ze naar rengalop te gaan en leek ze de grond haast niet te raken.Hier hield ze zo van,van de vrijheid die ze had.Ze was hier in DH om aantwoorden te zoeken op haar vragen en voor avontuur.Met een ruk stopte ze toen ze een onbekende geur rook.Misschien was het van een wolf? Ze spitste haar oortjes en begon hard te hinniken.Ze hoorde niks en hinnikte nog eens.
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
A Real Nightmare~Tough
2 plaatsers
Bericht [Pagina 1 van 1]
2 Re: A Real Nightmare~Tough za 7 sep - 7:30
Tough
Tough ~ Single ~6 years ~ Konik
Met zijn staart hoog in de lucht en arrogant paradeerde hij door het gebied heen, als een vlag wapperde zijn staart achter hem aan, hij was het ras er absoluut niet voor, maar dat stopte hem niet meteen om zo rond te rennen. Misschien zag geen ene hond hem, het maakte hem niet uit, als hij maar wist hoe mooi hij er nu bij liep, of een beetje te arrogant en showerig, maar over het algemeen vooral erg mooi. Niets wat té bij hem, dat kon niet. Dat begrip bestond niet eens, hij was absoluut niet oppervlakkig qua denken, hij was gewoon wat bruter, daarom dacht iedereen het. Niet zijn probleem, niet zijn fout. Niets was immers zijn fout.
De plannen liepen als perfect, nou ja ze hadden nog steeds alleen maar dat zielige grotje van ze, maar er waren al enige merries heen gebracht, de bewakers deden hun werk terwijl hij en Tuxedo mooi de merries binnen haalde, hij zou nooit bewaker kunnen zijn; laagste in rang, weinig eten, met zijn drieën in die grot gedrukt in dat muffige bergengedeelte, bah niks voor hem. Daarbij, hij zag het als een ‘eer’ om hunter genoemd te worden; hij stond als het ware na Tuxedo hoogst in de rang, zo zag hij het in ieder geval én hij was de enigste die zich zo kon noemen. Het was een eer, een eer die niemand van hem af zou pakken en hij hoopte nog lange tijd enigste hunter te zijn. Het paste bij hem, het zat als gegoten en hij was niet van plan het snel op te geven. Hij dacht er niet eens over na dat het mogelijk mis zou gaan, alles verliep te goed om mis te gaan. Alles was te perfect, leven was begonnen.
De geur die in zijn neus prikkelde was duidelijk van een merrie, hij grinnikte zachtjes en vals, ging terug naar een rustige stap en benaderde de zwarte gedaante zo vriendelijk en rustig mogelijk, het was niet eens aan hem te merken hoe opgewonden hij was, zijn hersenen werkte op volle toer, hoe hij de merrie zo snel mogelijk wist te veroveren, een nieuwe tactiek iedere keer, dat maakte het zo leuk, het toneel spelen en het breken van hun harten natuurlijk. Het zien hoe ze beetje bij beetje aftakelden in de grotten, het was geweldig. Het gaf hem een kick en op die kick leefde hij. Niks van deze gedachtegang was te zien aan de manier waarop hij handelde. Hij ging nog niet dicht bij de merrie staan, er was misschien wel drie meter afstand tussen hun, eerst zien hoe ze was en hoe ze zich gedroeg, daarna handelen. Het leek allemaal zo simpel… `Hallo, kan ik je misschien ergens mee helpen? Ben je nieuw hier in Dream Horses?’ Begon hij vriendelijk, zijn stem warm en geruststellend, hij glimlachte vriendelijk en weer bedacht hij hoe knap hij er nu wel uit moest zien, maar hij zag er altijd knap uit, in Tough zijn ogen tenminste.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Notes;
Flutje sorry ;C
Hoop dat je er wat mee kan!
3 Re: A Real Nightmare~Tough za 7 sep - 7:46
Ninjo
Ninjo spande onmiddelijk haar spieren en werd nerveus toen de hengst-dat vermoede ze-drie meter voor haar ging staan.`Hallo, kan ik je misschien ergens mee helpen? Ben je nieuw hier in Dream Horses?’ Vroeg de hengst vriendelijk.Nin's instinct reageerde meteen.Volgens haar instinct moest ze gewoon weggaan omdat hij niet te vertrouwen was maar zo was ze niet. 'J-j-ja ik be-n-n nieuw in D-Dreamhor-s-ses.H-hulp heb ik niet d-d-direct nodig' stotterde de merrie onrustig.Haar oortjes draaide zenuachtig heen en weer.Ze bekeek de hengst even grondig.De hengst was niet verkeerd en leek erg zeker te zijn.Zijn vacht had een speciale kleur vond Nin.Toen hij naar Ninjo glimlachte leek het alsof je alles aan de hengst kon vertellen.De hengst was erg knap.Nin dacht even na.Ze vermoedde dat de hengst voor haar op een konik leek.Haar spieren waren nog steeds gespannen.Wat haar het meeste opviel was dat zijn staart wat opgekrold was.Ze wist het niet zeker maar als het een konik was hoorde hij het toch niet te doen? Ook vond Nin dat de hengst gespierd was dus had hij een goede bouw.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Even over Nin
Ninjo~3~Single~Mustang~Mare
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Even over Nin
Ninjo~3~Single~Mustang~Mare
4 Re: A Real Nightmare~Tough za 7 sep - 8:46
Tough
Tough ~ Single ~6 years ~ Konik
Direct werd hij bewust van de nerveusheid van de zwarte merrie voor hem, mooi als hij haar vertrouwen voor zich wist te winnen zou ze al snel en makkelijk mee te krijgen zijn, ze leek niet makkelijk gerust te stellen, maar ze leek wel het type dat als ze eenmaal vertrouwen in je had, dat ze je ook een heleboel liet doen. Een warme en geruststellende glimlach gleed over zijn gezicht, zijn ogen stonden hetzelfde: vriendelijk en vertrouwd, alsof je hem alles kon vertellen, hij zou het toch wel geheim houden. Waarom? Omdat het hem toch niet boeide wat je hem vertelde, jou problemen waren nou eenmaal niet belangrijk genoeg voor hem. Dat was waarom je hem alles kon vertellen, als hij van plan was zijn spelletje met je te spelen in ieder geval, hij vertelde niks door omdat het hem niets boeide wat andere hun problemen waren, hij probeerde je te helpen, anders zou zijn spelletje niet werken, maar dat was alles. 'J-j-ja ik be-n-n nieuw in D-Dreamhor-s-ses.H-hulp heb ik niet d-d-direct nodig,’ Het duurde al een hele tijd voordat de merrie überhaupt die ene simpele zin had gezegd en het duurde ook nog eventjes voordat hij haar woorden begreep, ze was dus onzeker. Nog beter. `Wil je misschien dat ik wil je misschien dat ik de afstand tussen ons nog wat vergroot, als je je daardoor meer op je gemak voelt?’ stelde hij vriendelijk voor, waarna hij een beetje achteruit schuifelde, hij glimlachte vriendelijk en geruststellend, als ze het écht niet wou dan zou ze wel vooruit schuifelen, zoals hij achteruit had geschuifeld, hoewel hij het zich niet voor kon stellen.
`Ik ben trouwens Tough, zou ik het genoegen mogen hebben om jou naam te weten?’ Vroeg hij de merrie vriendelijk en rustig, hij had zo het idee dat de beste benadering bij haar was om gewoon rustig te zijn, misschien had ze later behoefte aan de wat meer speelse en avontuurlijke Tough. `Ik vind het bijna onbeleefd om te vragen maar,- ‘ heel eventjes stopte hij met praten en nam een hap adem, alsof hij zelf ook een beetje zenuwachtig was. ‘-maak ik je bang? Je ziet er zo zenuwachtig uit, je kan je best wel ontspannen hoor, ik zal je heus niets,’ wat was het toch triest, de manier waarop hij alles zei, het zou niet geloofwaardiger kunnen, de merrie moest wel heel achterdochtig zijn om het niet te geloven, en alles loog hij simpelweg bij elkaar. Hij liet de merrie geloven dat hij haar heus niets aan zal doen, nu niet nee. Nu niet. Hij grinnikte zachtjes, wel vriendelijk nog steeds, er was geen onheilspellende ondertoon te vinden, maar hij hoorde hem wel in zijn hoofd.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Notes;
Word count;
451 words
5 Re: A Real Nightmare~Tough za 7 sep - 9:09
Ninjo
`Wil je misschien dat ik wil je misschien dat ik de afstand tussen ons nog wat vergroot, als je je daardoor meer op je gemak voelt?’ Had de hengst gevraagd.Ik knikte en zelf zette ik ook wat passen achteruit.Ze mocht dan wel wantrouwig lijken maar ze luisterde deels naar haar instinckt.
`Ik ben trouwens Tough, zou ik het genoegen mogen hebben om jou naam te weten?’ Vroeg de hengst.Nin twijfelde even.'I-i-k b-b-ben Ninjo' `Ik vind het bijna onbeleefd om te vragen maar,- ‘ ‘-maak ik je bang? Je ziet er zo zenuwachtig uit, je kan je best wel ontspannen hoor, ik zal je heus niets,’ Vervolgde de hengst.Moest Nin hem wel vertrouwen? Ze besloot zich maar een beetje te ontspannen.Ze was blij dat de hengst nu niet zo dicht stond.Ookal zag hij er zo knap en gespierd uit.Toch was ze nog steeds gespannen.Ze dacht aan de derde vraag,daar had ze nog niet op geantwoord.'i-i-ik w-w-word sn-nel bang of-f zenu-w-wachti-g-g" Stoterde Ninjo Ze sloot even haar ogen en ademde diep in en uit.Na een paar keer diep in en uit te ademen opende ze haar ogen weer.Ze was nog erg onzeker maar schuiffelde een heel klein beetje dichter.Ze hoopte dat dat snel ging veranderen.Ze zuchte zacht en nam even een hap van het gras dat in de prairie groeide.
`Ik ben trouwens Tough, zou ik het genoegen mogen hebben om jou naam te weten?’ Vroeg de hengst.Nin twijfelde even.'I-i-k b-b-ben Ninjo' `Ik vind het bijna onbeleefd om te vragen maar,- ‘ ‘-maak ik je bang? Je ziet er zo zenuwachtig uit, je kan je best wel ontspannen hoor, ik zal je heus niets,’ Vervolgde de hengst.Moest Nin hem wel vertrouwen? Ze besloot zich maar een beetje te ontspannen.Ze was blij dat de hengst nu niet zo dicht stond.Ookal zag hij er zo knap en gespierd uit.Toch was ze nog steeds gespannen.Ze dacht aan de derde vraag,daar had ze nog niet op geantwoord.'i-i-ik w-w-word sn-nel bang of-f zenu-w-wachti-g-g" Stoterde Ninjo Ze sloot even haar ogen en ademde diep in en uit.Na een paar keer diep in en uit te ademen opende ze haar ogen weer.Ze was nog erg onzeker maar schuiffelde een heel klein beetje dichter.Ze hoopte dat dat snel ging veranderen.Ze zuchte zacht en nam even een hap van het gras dat in de prairie groeide.
6 Re: A Real Nightmare~Tough za 7 sep - 9:32
Tough
Tough ~ Single ~6 years ~ Konik
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De merrie knikte, tot zijn verbazing en zette zelf ook nog wat passen uit, hij weerhield zich er niet van om niet te graan fronzen, het leek alsof ze twijfelde bij alles wat ze deed, ze was onzeker, bang, zenuwachtig. Ze was er nog slechter aan toe dan hij dacht of ooit had verwacht van een paard. Hij moest dicht voorzichtig en slim aanpakken, bij de eerste de beste pas die hij verkeerd zette, of bij het eerste het beste ding dat hij minder goed speelde zou ze der vandoor schieten. Waarom hij haar zo graag wou? Ze was zwak en het was inmiddels een principe kwestie voor hem om iedere merrie die hij probeerde mee te nemen, ook echt mee zou nemen. Hoelang het ook zou duren, weken, geen problemen, uren, perfect, dagen, geen problemen. Maanden werd een beetje teveel van het goede, maar hij was geen opgever. Hij hield er zeker niet van om verslagen te worden in zijn eigen spel. De merrie stelde zich voor als Ninjo, nog steeds stotterend. `Aangenaam Ninjo,’ zei hij vriendelijk met een geruststellende ondertoon. Hij was blij toen de merrie zich eindelijk een beetje ontspande, het werd tijd, het mormel was verschrikkelijk bang, hij zou niks bij haar kunnen flikken, hoe moest hij haar ooit voor zich winnen? Ja, makkelijk, maar dat zou saai worden.
'i-i-ik w-w-word sn-nel bang of-f zenu-w-wachti-g-g," Stotterde de merrie, hij knikte begrijpend, dat was het enige wat hij nu kon doen, begrijpend zijn en luisteren. Misschien dat ze hem dan ooit zou vertrouwen. Of het echt een aanwinst zou zijn? Misschien niet misschien wel, het enigste wat zeker was, was dat ze nu al zwak was, waarschijnlijk en als ze weinig eten en drinken zou krijgen, ze helemaal niks meer zou kunnen. Waarschijnlijk zou ze bij de eerste de beste klap al in elkaar zakken. Tough glimlachte warm en vriendelijk, de merrie moest eens weten wat hij van plan was. `Ik kan je helpen?’ Hij stelde het aarzelend voor, de merrie moest weten dat hij geen slechte bedoelingen had, hoewel hij dat wel had. `Als je me vertelt hoe dit komt, of dit is aangeboren of dat er ooit iets is gebeurt. Dan wil je helpen?’ Hij sprak rustig en vriendelijk, probeerde de merrie gerust te stellen. `Als je dat wilt natuurlijk, ik snap het als je het raar of niet fijn vindt aangezien ik je amper ken, maar ik zou je willen helpen,’ hij zei het op zo’n manier dat het leek alsof hij toch wel iet wat beledigd zou zijn, maar hij zei het ook zo dat het leek alsof hij écht graag zou willen helpen. Vertel me alles, gleed door zijn gedachtes.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Af!
Notes;
~
Words;
448
7 Re: A Real Nightmare~Tough zo 8 sep - 5:57
Ninjo
`Aangenaam Ninjo,’ Zei de hengst tegen Nin.Ninjo knikte als gebaar/teken dat het voor haar ook aangenaam was. `Ik kan je helpen?’ Bood de hengst aan.Ninjo kneep even haar ogen dicht. Nee hé! zou ver wou ik het niet laten komen! Dacht Nin verschrikt.Haar blik bleef glad want ze liet niks mergens. `Als je me vertelt hoe dit komt, of dit is aangeboren of dat er ooit iets is gebeurt. Dan wil je helpen?’ Vervolgde de hengst rustig. `Als je dat wilt natuurlijk, ik snap het als je het raar of niet fijn vindt aangezien ik je amper ken, maar ik zou je willen helpen,’ Maakte de hengst zijn zin af. Ik dacht even na. Een beetje over haar verleden vertellen kon toch geen kwaad? Nin's neusvleugels trilde en ze had het gevoel dat haar spieren zich weer opspande.De merrie haalde even diep adem. "I-i-ik he-e-eb ong-g-geveer d-drie jaar lang n-niet ges-sproken" Zei Nin moeizaam. Op de een of andere manier had ze er meteen spijt van dat ze dat vertelde. Waarom ben ik zo bang en zenuwachtig? Waarom vertrouw ik die hengst niet? Die gedachten bleven maar door mijn hoofd spoken. Omdat ik de hengst nog niet zo goed ken. Antwoorde Ninjo automatisch in haar hoofd.Twijfels en angst raasde door Nin's lijf waardoor er een rilling ontsnapte. Nin hou op! Je bent dapper genoeg dat weet je! Je lijkt nu wel op een lafaard! Zei een stemetje in haar hoofd.Ninjo werd boos op zichzelf en zette beslist een grote stap naar de hengst toe om haarzelf te bewijzen dat ze toch echt dapper was.
8 Re: A Real Nightmare~Tough za 14 sep - 4:20
Tough
Ze knikte, deelde als het ware mee dat het voor haar aangenaam was om hem te ontmoeten, wat gek dat Tough daar helemaal niets van geloofde, de afstand en de angst die beiden aanwezig waren in grootte maten duiden er niet op alsof het voor de merrie ook aangenaam was. Hij moest rustig blijven nu, niet te overhaast, zijn eerste prioriteit was om haar naar de drakenbergen te krijgen.
Ze leek verschrikt te zijn, ergens om, hij vroeg zich af wat er allemaal in haar hoofd afspeelde, ze leek niet de meeste grote genie tot nu toe. Waarom zou je in hemelsnaam zo bang zijn? Dat was niet eens slim, stel nou Tough was slecht geweest, in elk geval hij had het slechte bedoelingen gehad, oké, slechte bedoelingen waarin hij niet in eerste instantie heel lief is tot ze niets meer kan uitrichten. Als hij dat was geweest, dan had hij haar angst gemerkt en was ze nu al dood geweest, waarschijnlijk. Gelukkig voor de merrie dat ze hierna niet meer bang hoeft te zijn voor alle paarden op de wereld, alleen maar enkele vijf of meer hengsten. Alsof dat al niet eng genoeg was voor een merrie als deze was. Hij schudde zich uit, dit zal nog een lange dag worden met de merrie. "I-i-ik he-e-eb ong-g-geveer d-drie jaar lang n-niet ges-sproken" De merrie leek überhaupt net drie, nou als ze nog nooit had gesproken, dan maakte ze het er belachelijk goed vanaf. Maar er was maar een ding waar hij geïnteresseerd in was en dat was niet eens waarom niet, maar hij moest haar vertrouwen winnen om haar mee te krijgen. `Waarom niet? Waarom heb je zo lang niet gesproken?’ vroeg hij, niet te nieuwsgierig, maar eerder bezorgd.
Hij had de stap niet verwacht, maar het was tenminste een stap en geen kleintje, een gigantische stap zette ze naar hem toe, van vijf meter afstand naar ongeveer vier. Het leek alsof ze zichzelf wou bewijzen, eventjes dacht hij eraan om zelf naar achteren te lopen, maar dan zou hij hier de bange zijn. Hij moest zekerheid en standvastigheid tonen, misschien dat ze daar veiligheid en minder angst uit putte. Dus hij bleef staan, ze moest zelf maar dichterbij komen als ze dat wou, maar hij zou ook niet achteruit gaan. `Ik doe je niks hoor,’zei hij zachtjes, net hard genoeg voor haar om het horen, de klanken in zijn stem waren warm en geruststellend.
ooc;
Flut sorry :C
Ze leek verschrikt te zijn, ergens om, hij vroeg zich af wat er allemaal in haar hoofd afspeelde, ze leek niet de meeste grote genie tot nu toe. Waarom zou je in hemelsnaam zo bang zijn? Dat was niet eens slim, stel nou Tough was slecht geweest, in elk geval hij had het slechte bedoelingen gehad, oké, slechte bedoelingen waarin hij niet in eerste instantie heel lief is tot ze niets meer kan uitrichten. Als hij dat was geweest, dan had hij haar angst gemerkt en was ze nu al dood geweest, waarschijnlijk. Gelukkig voor de merrie dat ze hierna niet meer bang hoeft te zijn voor alle paarden op de wereld, alleen maar enkele vijf of meer hengsten. Alsof dat al niet eng genoeg was voor een merrie als deze was. Hij schudde zich uit, dit zal nog een lange dag worden met de merrie. "I-i-ik he-e-eb ong-g-geveer d-drie jaar lang n-niet ges-sproken" De merrie leek überhaupt net drie, nou als ze nog nooit had gesproken, dan maakte ze het er belachelijk goed vanaf. Maar er was maar een ding waar hij geïnteresseerd in was en dat was niet eens waarom niet, maar hij moest haar vertrouwen winnen om haar mee te krijgen. `Waarom niet? Waarom heb je zo lang niet gesproken?’ vroeg hij, niet te nieuwsgierig, maar eerder bezorgd.
Hij had de stap niet verwacht, maar het was tenminste een stap en geen kleintje, een gigantische stap zette ze naar hem toe, van vijf meter afstand naar ongeveer vier. Het leek alsof ze zichzelf wou bewijzen, eventjes dacht hij eraan om zelf naar achteren te lopen, maar dan zou hij hier de bange zijn. Hij moest zekerheid en standvastigheid tonen, misschien dat ze daar veiligheid en minder angst uit putte. Dus hij bleef staan, ze moest zelf maar dichterbij komen als ze dat wou, maar hij zou ook niet achteruit gaan. `Ik doe je niks hoor,’zei hij zachtjes, net hard genoeg voor haar om het horen, de klanken in zijn stem waren warm en geruststellend.
ooc;
Flut sorry :C
9 Re: A Real Nightmare~Tough zo 15 sep - 3:13
Ninjo
"I-i-ik he-e-eb ong-g-geveer d-drie jaar lang n-niet ges-sproken"Had nin gezegd. `Waarom niet? Waarom heb je zo lang niet gesproken?’Deze vraag had ze niet verwacht."D-Dat is pr-r-ivé"antwoorde ze.Volkomen door de schok sprong ze achteruit.Niet alleen door zijn vraag maar Ninntje zag in de bosjes de twee sluwe oogen van een wolf.Ze herkende die wolf als te goed.Vroeger had die wolf recht voor haar ogen haar ouders verslonden.In een opslag vergat ze de hengst voor zich.De Merrie begon te stijgeren.Met een krachtige ruk draaide de merrie zich om en bokte even waarna ze wegrende.Volkomen geschroken en omdat ze weg wou van haar vijand die in het bosjes geslopen had.Ze wierp een blik achterom met een blik in haar ogen van 'sorry' ,"I-i-ik leg je a-alles ui-t-t als ik je o-o-ooit weer zie"Hinnikte ze met veel spijt naar de hengst.Ze vertraagde naar draf en keek nog steeds naar de hengst.Ze wist niet wat ze moest doen...
Na lang twijfelen en in afwachting van de wolf stapte ze terug naar de hengst"S-s-sorry dat w-was e-en soort van r-reflex"zei Ninjo zachtjes tegen hem.Ze had zo'n spijt van haar gedrag dat ze dat achterlijk gevoel van niet vertrouwen verbande uit haar lijf en dichter naar hem toe stapte als teken dat ze hem volledig vertrouwd.
Na lang twijfelen en in afwachting van de wolf stapte ze terug naar de hengst"S-s-sorry dat w-was e-en soort van r-reflex"zei Ninjo zachtjes tegen hem.Ze had zo'n spijt van haar gedrag dat ze dat achterlijk gevoel van niet vertrouwen verbande uit haar lijf en dichter naar hem toe stapte als teken dat ze hem volledig vertrouwd.
Bericht [Pagina 1 van 1]
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|
|