How are you? <Zahra>

Ace voelde zich op zijn gemak. Dit was een mooi gebied. Hij snoof diep en rook de heerlijke geur van de vallei. Ace besloot een stukje te gaan draven. Terwijl hij draafde voelde hij de wind door zijn grijze manen waaien. Hij voelde het natte gras onder zijn hoeven. Hij stopte met draven en ging stil staan. Ace zakte door zijn knieën en voelde het natte gras op zijn rug. Daar lag hij even. Hij rolde heen en weer.

Toen hij weer opstond, had hij een natte rug bedekt met gras. Hij schudde met zijn lijf. Er vloog gras door de lucht. Ace hinnikte hard en steigerde hoog. Hij trapte met zijn voorbenen in de lucht. Toen hij was geland, tilde hij zijn achterbenen omhoog en gaf hij een trap naar achteren. Eer dat hij geland was, galoppeerde hij al weg.

Hij voelde zichzelf denken: Harder Ace, harder! Ace versnelde zijn tempo. De wind waaide door zijn grijze manen. Hij voelde geen gras meer onder zijn voeten. Voor zijn gevoel zweefde hij. Harder Ace, harder!: zei zijn gedachte weer. Ace versnelde zijn tempo nog een klein beetje. Hij zat nu in de rengalop. Hij maakte een ruime bocht en galoppeerde keihard terug naar waar hij vandaan kwam.

Ace ging rustig over naar de normale galop en daarna naar draf. Hij voelde het gras weer onder zijn hoeven. Ace ademde snel, hij had het warm. Hij besloot nog een stukje te draven om wat af te koelen.

Zahra stond in een hoekje van de vallei. Ze keek om haar heen. Het was stil. Ze hoorde alleen de wind. Haar manen werden licht opgetild door de wind.

Zahra besloot een stukje te gaan draven. Ze draafde uit haar hoekje, naar het midden van de vallei. Ondertussen rook ze de heerlijke geur van gras. Zahra zette aan tot galop. Ze voelde hoe haar manen nog meer werden opgetild. Ineens stond ze stokstijf stil. Ze rook een onaangename geur van een ander paard.

Zahra hoorde hoe een paard hinnikte. Even later hoorde ze paardenhoeven keihard over het gras denderden. Zahra besloot er voorzichtig achteraan te gaan. Ze zette een rustige draf in en draafde achter het paard aan. Halverwege haar weg liep het dood. Ze hoorde ook de hoeven van het andere paard de andere kant opgaan. Zahra zette nu een langzame galop in. Ze hoorde de hoeven van het andere paard sneller gaan. Zahra ging sneller. Ze moest weten wie het andere paard was.

Ineens maakte Zahra een overgang naar de stap. En ze dacht: Dit moet ik niet doen. Straks is het een slecht paard dat boos van me wordt. Ik stap rustig naar het paard toe en begroet hem rustig, ik zie wel of het een slecht paard is. Zahra stapte rustig richting de geur van het andere paard. De geur werd sterker. Zahra rook dat er binnen vijftig meter een hengst was. Zahra hoorde de hoeven van de hengst niet meer. Hij stond stil.

Even later hoorde ze hem weer. Hij zette weer een rustige draf in. Waarschijnlijk deed hij dit om af te koelen. Zahra besloot om naar hem toe te stappen. Ze nam een diepe zucht en stapte naar hem toe.

Zahra zag een prachtige witte Arabier met grijze manen. Ze was toch niet verliefd? Zahra ging sierlijker bewegen dan normaal en stapte naar de hengst toe: 'Ik ben Zahra, en wie ben jij?' Ze glimlachte, het was echt een knappe hengst. Ze zette zichzelf in een sierlijke draf en draafde een stukje weg en bleef daar wachten op de hengst.