Prophet slaakte een haast verwarde zucht terwijl haar stevige hoefgetrappel gedeeltelijk hoorbaar was op het mulle zand onder haar gelegen. Haar dolkvormige oortjes waren ietwat teruggeplooid terwijl het jonge beest zich een weg zocht door de dichtbegroeide droge heggen. De weelderige massa sloeg af en toe tegen haar romp en gespierde beentjes aan. Het weerhield haar in ieder geval niet om door te gaan. Ze had het moeten zien aankomen dat ze sowieso zou wegschuiven in het losse zand. De richel waarop ze zich had bevonden had het duidelijk begeven en had haar een aantal meters naar beneden verschoven. Haar eenzame gestalte stond voor het dal van gedroogde doorns en takken terwijl haar fijn gebouwde hoofdje een paar kwarten draaide. Eventjes kort haar omgeving opnemen. Het deel van het territorium wat ze nu standvastig en uitbundig stond te bekijken bestond uit niet veel meer dan oranjekleurig zand en af en toe een donkergrijze, losliggende kiezel. Prophet krulde haar korte maar krachtig gespierde nek richting de zanderige grond en liet haar roetzwarte neus er lichtjes overheen zweven. Dit onderdeel van de woestijn was haar echter onbekend. Ongehaast slofte het dier door het eindeloze perk van zand terwijl haar donsachtige en halflange staart kort heen en weer sloeg. Haar kille blik gleed over het schouwspel voor haar zicht. Haar inmiddels stilstaande lichaam rilde met genot toen een zacht strelend briesje tegen haar flanken aan sloeg, Haar zwart geblakerde hoeven die lichtjes onder het warme zand begraven werden van het constante gewicht dat op diezelfde plaats bleef staan. Voor de donkere silhouet wat nu omringt was door een geapprecieerde koele schaduw schetste zich een paar donkerbruine, ruwe wanden. Een schorre hinnik verliet de kalme merrie haar trillende lippen waarop een zout laagje zand was opgestapeld Haar tong likte zachtjes de zoute smaak weg wat haar de zoutige sensatie op haar tong achterliet. Het herinnerde haar eraan dat ze dorstig was. En laat het nu toevallig zijn dat er een muffe geur haar opengesperde neusgaten binnendrong. Met korte gestes liet Prophet zichzelf omringen door de bedrieglijke hoge wanden van dit grotachtige gebied. Merendeels omdat er buiten een paar zwoele windvlagen aan de gang kwamen. En ze had totaal geen interesse om verdwaald te raken in een zandstorm. De grond werd ietwat stabieler en hier en daar bevonden zich klein opengesperde spleten. Bovendien bood het betere koeling aangezien een zwarte vacht de warmte aantrok. Haar armzalige drafje ging al snel weer over tot het slome sjokken van eerder. Haar gespitste oren draaiden richting het transparante water voor haar hoeven. Met slechts een zachte zucht had ze een van haar stevige benen vooruit gezet terwijl ze iets voorover boog om het natte oppervlak aan te raken met haar roetzwarte fijngebouwde neus. Heerlijk, wat verfrissing.
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|
|