Its beautyfull

"heb ik niet genoeg verteld dan? Vertel jij eens iets, misschien kan ik jou helpen." Hmm. Nu moest hij zijn verhaal vertellen. Zijn probleem. Dit zou lang worden. ''Éen tijdje geleden heb ik een merrie ontmoet, waar ik verliefd op werd. Ik was toen nog steets partner met Amani. Ik heb het haar verteld en nu is ze erg boos op me. Ik weet ook niet wat te doen'' hij zuchte. Kon zij hem helpen?

''Éen tijdje geleden heb ik een merrie ontmoet, waar ik verliefd op werd. Ik was toen nog steets partner met Amani. Ik heb het haar verteld en nu is ze erg boos op me. Ik weet ook niet wat te doen'' hij zuchte. Kyara keek hem met grootte ogen aan. "Ik snap best dat ze boos werdt... Sorry, ik zou je helpen. Ik neem aan dat je al met haar gepraat hebt en zo. Ik ken Amani zelf niet, maar volgens Nutia kan ze nog al koppig zijn, en volgens Hopeful ook." Kyara dacht even na. Kon ze deze hengst wel helpen? "Het spijt me, ik weet ook niet zo een twee drie iets..." ze keek naar de grond. De hengst had haar zo goed geholpen, en zij kon hem niet helpen. "Sorry." zei ze nog een keer.

"Ik snap best dat ze boos werdt... Sorry, ik zou je helpen. Ik neem aan dat je al met haar gepraat hebt en zo. Ik ken Amani zelf niet, maar volgens Nutia kan ze nog al koppig zijn, en volgens Hopeful ook." Hopeful. Hij snoof. Die vervloekte hengst. Het ging altijd maar om hem. Als hij er niet was geweest. "Het spijt me, ik weet ook niet zo een twee drie iets..." Hij knikte. ''Geeft niet, ik heb jou nu ook mijn probleem verteld'' hij glimlachte.

''Geeft niet, ik heb jou nu ook mijn probleem verteld'' hij glimlachte. Kyara keek hem weer aan. "Ja, maar wel voor niets." Dat was echt typisch Kyara; als ze zichzelf kon afkraken, deed ze dat ook. Maar dat was iets van haar. Ze had nooit geprobeerd er van af te komen, waarom zou ze? Het zou haar toch niet lukken.

Painted schudde izjn hoofd en glimlachte. "Ja, maar wel voor niets." antwoorde de merrie. Maar dat maakte hem niet uit. Hij had ook geen hulp verwacht, hij had het eerlijk gezegt ook niet goed nodig. Hij moest het zelf oplossen, dat was belangerijk. Hij tilde zijn hoofd op en pakte nogmaals een blaadje, zijn honger was noglang niet gestild. Hij wikkelde zijn tong om de tak en het blad, zoog het naar binnen, kauwde amper en begon aan de volgende.

[ Als we blijven posten, ben je zo bij de 400 punten :) ]

[Jaa idd daarom blijf ik ook posten, daarom benm ik ook zo blij dat jij online bent!]

Blijk baar maakte het Painted niet uit. Kyara keek naar hem en duwde haar neus in zijn manen. Daarna keek ze hem weer aan. "Ik weet zeker dat ze je het vergeefd, hoe lang het ook duurd." ze hoopte dat het hem moed gaf, maar ze betweifelde het... Ze keek naar het gras en nam er een paar happen van. Ze had honger...

"Ik weet zeker dat ze je het vergeefd, hoe lang het ook duurd." Hij knikte. De merrie nam ook een hap, gras. Hij glimlachte. ''Ook honger?'' vroeg hij toen hij iets opzij liep. Hij wist dat het gras vlak bij het meer het sappigst was, het langst en het lekkerst. Hij nam een paar flinke happen, waardoor sommige sprietjes weer uit zijn mond vielen. Hij glimlachte.

''Ook honger?'' vroeg hij toen hij iets opzij liep. Kyara hief haar hoofd weer en knikte en keek waar hij naartoe ging. Uit nieuwschierigheid volgde ze hem. Hier was veel langer gras! Ze nam een hap. Het was ook veel lekkerder. Ze liep naar het meer en dronk wat. Een glimlach verscheen op haar mond. Ze stak haar voorpluk in het water, wat redelijk koud was, en zwaaide toen haar voorpluk naar Painted, die nat werdt. Uitdagend keek ze hem aan.

[Helpt dit voor een langere post? xd ik ben melig, dus vandaar XD]

De merrie zwaaide met haar natte voorpluk, waardoor het water in zijn gezicht kwam. Hij glimlachte. Ze wou een water gevecht? Dan kon ze het krijgen! Hij gallopeerde naar het meer, stopte plotseling naast de merrie, nam ene sprong en ging in een bommetje op het water af. Een grote water golf vloog over de merrie heen. Painted lachte hard. ''Lekker voor je. Met mij moet je niet dollen'' zei hij lachend.

Painted had het goed opgevad; hij galoppeerde naar het meer, stopte naast haar en sprong toen in het meer. Een golf kwam over haar heen, Kyara Gilde en lachte. ''Lekker voor je. Met mij moet je niet dollen'' zei hij lachend. Maar Kyara was nog niet klaar. "Je bent nu natter dan ik hoor." zei ze lachend. Ook zij sprong het water in en begon golven over hem heen te gooien. Ze wist wel dat hij het zou winnen, maar ze had wel lol.

'De merrie sprak iets, maar hij verstond het niet door zijn gestamp in het water. De merrie sprong er ook in en het water golfde over hem heen. Het water was ijskoud. Hij stapte uit het water en vluchte naar een droge plek. Hij glimlachte. ''Het-t-t.. iss.. k-k-oud-d'' stotterde hij, bibberend. Zijn vacht hielp hem niet mee en zijn manen waren ook drijfnat. Hij schudde zich uit om het meeste water van zijn vacht te krijgen.

Het water was koud, maar het boeide haar niet. Painted wel blijkbaar. Hij sprong het water uit en vluchte naar een droge plek. Kyara klom er achter aan. ''Het-t-t.. iss.. k-k-oud-d'' stotterde hij, bibberend. Metteen voelde Kyara zich schuldig, maar ze zette het opzei, hij was zelf in het water gesprongen! "Voor een fries nogwel!" ze lachte. Zij had het totaal niet koud. Ze was het gewent.

"Voor een fries nogwel!" Hij grinnikte. ''Ik ben geen zeepaardje!'' riep hij. Hij draafde weer naar haar toe. ''Volg mij'' hij keek naar de merrie, wachte niet eens op een reactie en draafde door het meander. Een paar tellen later kwam hij bij de plek. Hij glimlachte. ''Tadaaa'waarschijnlijk begreep de merrie het niet, maar hij knikte, naar de boom. Ze hadden beide toch hele erge honger?

''Ik ben geen zeepaardje!'' riep hij. "Niet? Ik dacht het!" riep ze lachend. ''Volg mij'' zei Painted, en hij draafde weg. Kyara wachte niet, zoals ze normaal wel zou doen maar draafde achter hem aan. Ze kwamen weer in het midden van het meander. ''Tadaaa" Painted knikte naar de boom Kyara lachte en rukte een paar bladeren van de boom af en at ze op. "Je bent hier eerder geweest he?" vroeg ze. Zij nog niet.

Je bent hier eerder geweest he?" Hij knikte. ''Jah, met Midflower, Duimelijntje..'' hij glimlachte.''Genoeg dus'' hij knikte nogmaals en at van de vruchten die aan de boom hingen. Hij zuchte. Zijn buik knorde nog steets maar de heerlijke zoete smaak van het fruit vulde zijn plezier. Zijn haar was los in de wind, zijn staart eveneens. Hij keek naar de merrie, die ook aan het eten was. Hij genoot van de smaak.

''Jah, met Midflower, Duimelijntje..'' hij glimlachte.''Genoeg dus'' hij knikte nogmaals en at van de vruchten die aan de boom hingen. Kyara lachte en plukte ook een vrucht vna de boom. Heerlijk! "Vandaar. Ik niet. Midflower en Duimelijntje ken ik niet." ze lachte. Ze kende zoveel nog niet, maar daarvoor was ze geboren, om de wereld te ontdekken. Haar staart wapperde in de wind, en haar manen deden gezellig mee.

"Vandaar. Ik niet. Midflower en Duimelijntje ken ik niet." Hij glimlachte. ''Moet ik op noemen wie ik ken?'' hij glimlachte. Hij nam een flink hap adem en begon; ''Amani, Courage, Ashko, Pearl, Boots, Sultan, Dygur, Midflower, Duimelijntje'' Hij dacht na. ''En jou'' hij grinnikte. ''En wie ken jij allemaal al?'' Hij grinnikte. Zo leken het best weinig paarden..

Painted glimlachte. ''Moet ik op noemen wie ik ken?'' hij glimlachte. Hij nam een flink hap adem en begon; ''Amani, Courage, Ashko, Pearl, Boots, Sultan, Dygur, Midflower, Duimelijntje'' Hij dacht na. ''En jou'' hij grinnikte. ''En wie ken jij allemaal al?'' Kyara dacht even na. "Ehm, Hopeful, Nutia, Condor, Jou, Courage, Sultan, Dygur..." ze hapte even naar lucht. "Volgens mij was dat het wel. En Dygur en Sultan zijn natuurlijk van mijn kudde."

''Urash, Visual, Lexy...'' vervolgde hij. Ehm, Hopeful, Nutia, Condor, Jou, Courage, Sultan, Dygur..." ze hapte even naar lucht. "Volgens mij was dat het wel. En Dygur en Sultan zijn natuurlijk van mijn kudde." Hij knikte. 'Ik zit in de Fire Flame, een neutrale kudde. Samen met Boots, mijn leidster, Visual, de beta en Urash.'' hij glimlachte. ''Volgens mij ben ik er een vergeten'' zei hij nadenkend hij schudde zijn hoofd. Het zal wel.

''Urash, Visual, Lexy...'' vervolgde hij. Hij knikte. 'Ik zit in de Fire Flame, een neutrale kudde. Samen met Boots, mijn leidster, Visual, de beta en Urash.'' hij glimlachte. ''Volgens mij ben ik er een vergeten'' zei hij nadenkend hij schudde zijn hoofd. Kyara knikte. "Fire Flame dus. Jij zit dus ook in een kudde." zei ze. Volgens haar waren de meeste paarden hier in een kudde, maar er waren ook heel veel die niet in een kudde waren, die gewoon vrij waren. Niet dat ze de kudde zag als een gevang, dat zeker niet!

"Fire Flame dus. Jij zit dus ook in een kudde." Hij knikte. Veel mensen kozen voor vrijheid of probeerde een eigen kudde te krijgen, te leiden. Painted wou dat ook wel, maar hij wou voorlopig in FF blijven. FF voelde hem goed, hij had dan geen echte rang of taak, hij vond het wel erg leuk, had het naar zin. Hij schudde zijn hoofd en glimlachte. Hij draaide een rondje en zuchte.

Hij knikte. Veel paarden droomde ervan een eigen kudde te starten. Maar Kyara was daar veel te onzeker voor, ze zou denken dat ze het niet kon en dat soort dingen, nee dat zou niet goed gaan. Juist om haar onzekerheid was ze in een kudde gegaan, ze wilde zelfvertrouwen opbouwen, zonder dat ze een grote kans had dat het haar weer afgepakt werdt. Hoevaak ze dat al niet meegemaakt....

Hij glimlachte. Een kudde was iets waar je trots op kon zijn. En het was zwaar als je er eenmaal een zou hebben. Je moest hem actief houden, je moest hem en je kuddeleden beschermen. Hij schudde zich uit en mompelde wat onverstaanbaars. Zo. Wat zouden ze, hij, gaan doen? Hij verveelde zich. Hij had niets om over na te denken. Hij schudde zich nogmaals en nam een flinke bok.'''Gheghe'' grinnikte hij.

Painted verveelde zich duidelijk. Kyara glimlachte weer. ''Gheghe'' grinnikte hij. "Meer?" Vroeg ze uitdagend, omdat ze wist dat hij het echt niet wilde. Zoveel mogelijk ongemerkt mogelijk dreef ze Painted richting het meer. Zijn zwakte was dus koud water. Hij wist die van haar niet. Gelukkig maar. Ze grinnikte. Er waren wel een paar dingen waar ze totaal niet tegen kon...

"Meer?" hij grinnikte. Misschien moest hij een mop vertellen? Nee. Daar was hij nooit goed in geweest. Hij was uberhaupt nergens goed in geweest. Waar hij slecht in was? Alles. Waar hij supah slecht in was? Springen. Maar dat ging al beter. Waar hij niet tegen kon? Genoeg. water. Badassen. Wannebe's. Vervelende dingen. Irriterende dingen. Hij zuchte. Het enigste waar hij tegenkon was rust, vrede en liefde. Niet teveel. Teveel rust werd saai, waardoor hij zich ging vervelen. Teveel vrede maakte het leven niet meer spannend. Teveel liefde. Wat zou er gebeuren als er teveel liefde was? Hij zou niet ontploffen. Teveel haat zou hem wel doen onploffen, dacht hij. Maar of dat zeker was? Vast niet. Je zou toch niet kunnen ontploffen? Onmogelijk.