Feeling so bad.

[center]Feeling so bad!


een Pikzwarte merrie gleed door de bochten van de ijsgrotten. Haar hoeven deden pijn van het ijs. Chagerijnig keek ze voor zich uit. Waar is ze in hemelsnaam beland? Wanneer kwam de uitgang nou eens. Haar Hoofd hong haast aan de grond van moeheid. Ze stampte met haar hoeven op de grond. Eventjes door lopen juffie Fluisterde ze in zich zelf. Ze nam een soort klein drafje aan en kwam bij een scherpe bocht, Ze draafde er langzaam door heen en haalde het zonder te vallen. Toen kwam ze bij een splitsing van 3 wegen. Een schelle hinnik verlate de merrie's keel. "Is daar iemand?" Was er in die hinnik te horen. Het klonk een beetje arrogant, Maar natuurlijk hoopte ze dat iemand haar hier vandaan zou gaan redden.


[Neutraal Of slecht pleas:) ]

De stappen die hij zette waren ruim en krachtig. Lange ravenzwarte manen welfden langs zijn gespierde hals die hij krachtig had gebogen voor zijn borst. Als een konning stapte hij door het gebied dat eens aan hem toebehoord had. Wie hier nu met zijn of haar kudde rond zwierf deerde hem niet. Kon hem geen fuck schelen. Hij zette zijn hoeven neer waar hij die neer wilde zetten. Hij zou het juist alleen maar amusant vinden om dan iemand tegen te komen. Verveeld keek hij om zich heen. Er was de laatste tijd niet veel meer te doen hier. Nou ja, na de zaken die hij nog op moest lossen dan. Hoewel, waarom zou hij? Tja er waren merries die hem wilden vermoorden dus? Hij, Azacar was zeker niet bang. Als hij vermoord zou worden zou dat zo zijn maar hij zou tenminste vechtend ten onder gaan en niet zwak van ouderdom of whatever. Tot hij hoeven hoorde op het koude ijs dat hem omringde. De enorme hengst bleef stil staan en hoorde even later een schelle hinnik en een stem. Pff. Traag bracht hij zijn gespierde lichaam weer in beweging en kwam steeds dichter bij de vreemde merrie in de buurt. Vast weer één of andere wannabe. Een merrie kwam in zijn blikveld. Een zwarte merrie die duidelijk verdwaalt leek te zijn. Damn. Waar ging het heen met de jeugd van tegenwoordig? Een zucht verliet zijn keel terwijl hij koeltjes op haar afstapte. Zijn ijsblauwe ogen namen haar onderzoekend op. En aangezien Azacar de laatste tijd in een slecht humeur was had ze vandaag nou niet bepaald geluk.. "Hulp nodig?" klonk zijn lage, rauwe stem nog kouder dan het puntje van de noordpool.